مقدار سینوزیته از تقسیم طول آبراهه به طول دره نیز به دست میآید.

روش دیگر تقسیم شیب آبراهه به شیب دره  میباشد.

براساس یک قاعده عمومی ،با کاهش شیب ،مقدار سینوزیته افزایش میابد.

در نتیجه باید انتظار داشته باشیم که به طور کلی (نه همیشه) ، از بالادست

یک رودخانه به پایین دست  میزان سینوزیته افزایش میابد.

مقادیر سینوزیته از روی نقشه های توپوگرافی ویا در صورت امکان از عکس های هوایی به دست میآید. در ایران معمولا برای تعیین سینوزیته از نقشه های

با مقیاس 1:250000 استفاده میگردد.در کشور های پیشرفته مانند آمریکا

سینوزیته از روی عکس های هوایی 1:12000 وبزرگتر برآورد میگردد و در صورت لزوم بررسی های صحرایی نیز انجام میگیرد. این بررسی ها بدان دلیل است که در برخی مناطق ماننند مناطق جنگلی ، پوشش درختی مانع از مشاهده آبراهه و دره میگردد و یا در دره های پرشیب ،به راحتی نمیتوان طول دره یا آبراهه را محاسبه نمود.

گفته میشود که سینوزیته کمتر از 1.5 یعنی مقدار سینوزیته کم است و بیش از 1.5 به معنای سینوزیته زیاد است.

طبقه بندی دیگر که دقیقتر و کاربردی تر است ولی شما نباید از آن استفاده کنید ( این طبقه بندی در کشورهای پیشرفته استفاده میگردد.) به شرح زیر است.

کوچکتر از 1.2 :سینوزیته کم     بزرگتر از 1.2 :سینوزیته متوسط

بزرگتر از 1.5: سنوزیته زیاد